چرا این وبسایت رو ساختم و شروع کردم به بلاگ پست نوشتن

دسترسی به دانش

همیشه یک نفر هست که نیاز داشته باشه.

خیلی وقت ها پیش میاد که دنبال اطلاعات درباره ی یک موضوع به خصوص هستم. توی همچین شرایطی بیشتر اوقات مقصد نهاییم وبسایت هایی مثل همین وبسایت هستش. وبسایت های ساده با اچ تی ام ال و سی اس اس و تقریبا بدون هیچ جاواسکریپتی.

یکی از سرگرمی های جدیدم(که خیلی هم نایاب و خاصه) بررسی دنیای کیبورد های نسل جدید¹ هست و به جرات میگم اکثر مواقع به همچین وبسایت هایی میرسم که توش نویسنده یه آدم ساده و پر شوق و ذوق مثل خودمه.

من همچنین معقدم که اطلاعات و دانش باید تا حد امکان در دسترس عموم باشن. مثلا دسترسی به اطلاعات درمورد یک موضوع خاص مثل ویندو منیجر های تحت لینوکس باید هیچ زحمت و گشتن و تلاشی نخواد.

بخاطر خودم

• لذت

  بحث دسترسی به دانش و اطلاعات به کنار، برای من داشتن وبسایت شخصی و گذاشتن هر ایده و محتوایی که دلم میخواد خیلی جالب و سرگرم کننده و لذت بخشه! یک ویدیوی عالی از اریک مورفی درباره ی کانسپت وبسایت شخصی وجود داره و اینکه لزوما نباید "کارت بیزینس" باشن. ویدیو رو اینجا میتونید ببینید.

  همه ی آشنا هام میدونن من چقدر خوشم میاد درمورد نیوویم صحبت کنم؛ اما دوتا "مشکل" این وسط هست.

  1. پیدا کردن آدم های هم عقیده سخته مخصوصا بین فارسی زبان ها.
  2. چت/صحبت ها احتمال زیاد گم و گور میشن.

  با وبسایت شخصی هیچ یک از این "مشکلات" اهمیتی ندارن. چون شما فقط کافیه ی بلاگ پست درمورد موضوعی که توی سرتونه بنویسین و منتشرش کنین. بلاخره یک نفر هست که بخونتش و حتی اگر نخونن باز هم لذت بخشه که محتوای توی سرتون رو به نوشته تبدیل کنین و در دسترس عموم قرار بدین.

  همچنین خیالتون راحته که پست هاتون گم نمیشن برعکس چت کردن توی فضای مجازی. کافیه که به نوشته های قبلیتون برگردید چون در راحت دسترسن(و ببینید چقدر رشد و تغییر کردید.)

  یه جورایی شبیه دفترچه خاطراته. من خودم خیلی خجالت زده میشم وقتی برمیگردم و دفترچه خاطرات دوران راهنماییم رو میخونم، با خودم میگم چقد احمق بودم. اما همینکه ی چیزی از اون زمانا برام مونده که میتونم بهش برگردم ی حس نوستالژی لذت بخشی داره.

• آموزش = یادگیری

  این یکی خیلی سادس.

  شما فقط موقعی یک موضوع رو خیلی خوب یاد گرفتید که بتونید به بقیه آموزشش بدید. فایرشیپ یک بار گفت بخش اعظمی از دانشش(که خیلی هم گسترده هست) از کانال یوتیوبش میاد و همه ی آموزش هایی که گذاشته و ادامه میدن به گذاشتن.

  پس اشتراک گذاری دانش و مهارت هام با بقیه ی دنیا، یا حتی تلاش برای اینکار، دانش و مهارت الانیم رو مستحکم تر میکنه و منو به چالش میکشه اگر آماده نباشم.

چرا از زولا(zola) برای ساخت این وبسایت استفاده کردم؟

قبل از اینکه ایده ی ساخت وبسایت شحصی به ذهنم برسه من حتی اسم سازنده ی وبسایت استاتیک به گوشم نخورده بود.

ساده بخوام بگم، ی سری برنامه ها هستن که ساختن سایت های استاتیک رو خیلی راحت تر میکنن؛ سایت هایی مثل همین یکی که صفحه هاش اکثرا شبیه همن و فقط محتواشون فرق داره.

من زولا به دلایل زیر انتخاب کردم:

1. برنامه ها و اکوسیستم زبان راست رو خیلی دوست دارم(هرچی میخوای بهشون بگو ولی من شخصا نمیتونم بدون fd و ripgrep و... زندگی کنم)
2. فقط یک فایل باینریه. پس استفاده از چیز هایی مثلا CI/CD خیلی راحت تره.
3. به طور پیشفرض خیلی ساده و مینیماله من هم طرفدار مینیمالیسم و سادگی ام.
4. از قالب tera استفاده میکنه که من طبق تجربه ای که با django دارم خیلی برام سادس.

میتونستم از hugo هم استفاده کنم که اونم باز خیلی سریعه و بزرگترین کامیونیتی رو داره ولی شنیدم که قالب go یکم سخت و پیچیدس کاستومایز کردنش و زولا رو کم و بیش یاد گرفته بودم پس بیخیالش شدم.

چه نوع محتوایی توی این بلاگ میبینیم؟

هرچیزی که بخوام ولی بیشتر اوقات محتوای تکنولوژی و کد نویسی. آموزش، ایده، شکایت و نق زدن، هرچی.

خلاصه

من این بلاگ رو شروع کردم چون میدونم همیشه ی نفر هست که نیاز داشته باشه(محتوا هرچی میخواد باشه). به غیر از اون، من ایده ی داشتن بلاگ و وبسایت شخصی رو خیلی دوست دارم و برام جالبه. در آخر، آموزش از شما میطلبه که در چیزی که آموزش میدین خیلی خوب و حرفه ای باشین، این هم دقیقا چیزی هست که من میخوام.